نقش كاربري اراضي در كيفيت آب رودخانه زاينده رود مژگان ميرزايي 1 [1] ، عيسي سلگي 2 ، عبدالرسول سلمان ماهيني 3 چكيده رودخانه زاينده رود با طول حدود 350 كيلومتردر جهت كلي غرب به شرق در استان اصفهان جريان دارد. اين رودخانه نيازهاي آبي كشاورزي، شهري و صنعتي را تامين مي كند. به منظور بررسي اثر كاربري اراضي بر پارامترهاي كيفي آب در اين منطقه تعداد 9 ايستگاه نمونه برداري از بخش هاي مختلف رودخانه انتخاب شد و مرز زيرحوضه هاي هر ايستگاه توسط نرم افزار arcgis استخراج گرديد و ارتباط ميان كاربري اراضي زيرحوضه هاي مربوط به هر ايستگاه با پارامترهاي كيفي آب بررسي شد. نمونه برداري به صورت فصلي از تابستان سال 1392 تا بهار سال 1393 صورت گرفت و براي تعيين كيفيت آب 7 پارامتر do, cod, bod, tss, ph, no3, po4 اندازه گيري گرديد. نتايج حاكي از ارتباط مستقيم ميان كاهش كيفيت آب و افزايش كاربري كشاورزي و فعاليت صنايع در منطقه بود. ميزان نيترات و فسفات در ايستگاههايي كه نسبت كاربري كشاورزي در آنها بالاست، روند رو به افزايشي نشان داد، ميزان bod نيز در زهكش زرين شهر، هم به دليل فعاليت بالاي كشاورزي در منطقه و هم فعاليت صنايع در اين محدوده، روند رو به رشدي داشته است. در مجموع نتايج نشان داد پارامترهاي كيفيت آب با گذر از مناطق بالادست به پايين دست به نحو قابل توجهي كاهش مي يابد. واژه هاي كليدي: ايستگاههاي نمونه برداري، رودخانه زاينده رود، كاربري اراضي، كيفيت آب، مقاله، پروژه، مقاله پژوهشي، مقاله ترويجي، مقاله isi، سبز، محيط زيست، منابع طبيعي، مهندس محيط زيست،ارزيابي، آلودگي،gis align="left" size="1" width="33%"> [1] مسئول مكاتبات
براي توضيحات بيشتر بر روي عنوان زير كليك كنيد
نقش كاربري اراضي در كيفيت آب رودخانه زاينده رود