شاهين معمولي يا بَحري، سريع ترين پرنده جهان
پرنده قدرتمند و سريع، شاهين معمولي، پرندگاني با اندازه معمولي را شكار مي كند و آنها را در يك حاتي جالب و ديدني از ارتفاعات بالا به پايين پرتاب مي كند. آنها در اواسط قرن بيستم با مسموميت و سموم دفع حشرات از شرق آمريكاي شمالي ريشه كن شدند. پس از تلاش هاي قابل توجه در زمينه بهبود روند بازگشتي، به طور غير قابل باوري به دنياي پرندگان بازگشتند. شاهين ها در حال حاضر به طور مرتب در بسياري از شهر هاي بزرگ و مناطق ساحلي ديده شده اند.
حقايق جالب در مورد شاهين پرشين
- مردم در مناطق مختلف بيشتر از هزار سال پيش شاهين ها را براي شكار آموزش داده اند و شاهين در تمام دوران ها به عنوان يكي از با ارزش ترين پرندگان تلقي مي شده است. تلاش ها براي پرورش شاهين و احياي مجدد آنها به واسطه روش هايي كه در اين زمينه براي رسيدگي به شاهين ها توسط يكسري افراد كه در زمينه پرورش شاهين ها و ساير پرندگان تجربه هايي داشتند، در بازگرداندن آنها بسيار موثر بود.
- شاهين ها در پرواز هاي معمولي به طور متوسط در حدود 40 تا 55 كيلومتر بر ساعت سرعت دارد و زماني كه براي شكار طعمه خود به صورت مستقيم و با شتاب پرواز مي كند سرعت آن به 112 كيلومتر در ساعت مي رسد.
- شاهين پرشين، يكي از پرندگان محبوب و متداول در سراسر جهان است. اين نوع پرنده در تمام قاره ها به جز قطب جنوب و در بسياري از جزاير اقيانوسي يافت مي شود.
محل سكونت
اين پرنده با عنوان لاتين Peregrine Falcon شناخته مي شود. Peregrine به معناي سرگردان يا مسافر است كه در سراسر جهان وجود دارد. در آمريكاي شمالي آنها مناظر باز مانند كوه ها و صخره ها را كه در ارتفاعات بالا هستند، براي ساختن لانه انتخاب مي كنند. لانه هاي آنها را مي توان در ارتفاعات 12000 فوت و همچنين در كنار رودخانه ها و سواحل، يا در شهر هاي كوچكي كه جمعيت كمتري دارند، پيدا كرد. در فصل هاي مهاجرت و زمستان، تقريبا در هر زيستگاه آزادي مي توانيد لانه هاي شاهين را مشاهده كنيد. اما احتمال بيشتري براي مشاهده لانه شاهين در جزاير، سواحل، كنار رودخانه ها، در مكان هاي داراي گل و لاي وجود دارد.
تغذيه
شاهين هاي معمولي بيشتر پرندگان از گونه هاي بسيار زياد را مي خورند. در حال حاضر 450 گونه در آمريكاي شمالي به عنوان طعمه براي شاهين ثبت شده است و اين تعداد در سراسر جهان به حدود 2000 گونه مي رسد. مشاهده شده است كه آنها پرندگاني به بزرگي درناي شنزار و به كوچكي مرغ مگس خوار، همچنين به زيركي بادخور گلو سفيد را خورده اند. طعمه هاي معمولي شاهين ها شامل: پرستو، باقرقره، اردك، مرغابي شانه بسر، مرغ نوروزي، مرغان طوفان، كبوتر، مرغ نغمه سرا، زاغ كبود، لارك ها، واكس و سار ها مي شود. همچنين ديده شده است كه شاهين ها تعداد قابل توجهي از خفاش ها را مي خورند.
ساخت لانه
معمولا شاهين ها در صخره هايي در ارتفاع حدودا 7 تا 396 متر لانه‌ي خود را مي سازند. روي اين صخره ها يك قسمت صاف و طاقچه مانند را انتخاب مي كنند كه معمولا به ميزان يك سوم از پايين صخره فاصله دارد. قسمت هاي ديگر براي ساخت لانه با اين شرايط برج هاي انتقال برق، معادن، سيلو ها، آسمان خراش ها، كليساها و پل ها هستند. در مكان هاي بدون صخره، شاهين ها از لانه هاي رها شده كلاغ، عقاب بدون مو، شاهين دم قرمز و لانه هاي قره قاز استفاده مي كنند. در شمال غربي اقيانوس آرام، آنها ممكن است در دامنه هاي شيب دار و در ريشه هاي درخت صنوبر لانه بسازند.
در آغاز هر فصل معمولا نر ها چندين منطقه مناسب را براي ساخت لانه انتخاب مي كنند كه ماده ها از ميان آنها يك گزينه را براي ساخت لانه در نظر مي گيرند. براي ساختن لانه ها از انواع و اقسام ضايعات مثل شن و ماسه استفاده مي كنند كه اين ضايعات در كنار موراد ديگر به صورت لايه لايه در لانه‌ي آنها قرار مي گيرد. اين ضايعات تقريبا 9 اينچ قطر و 2 اينچ عمق دارند. عمليات لانه سازي معمولا از 35 روز تا 42 روز زمان مي برد.
مشخصات رفتاري
شاهين معمولي يك پرنده بسيار قوي است كه به عنوان سريع ترين پرنده جهان شناخته مي شود. ميانگين سرعت پرواز آنها 38 تا 53 كيلومتر در ساعت است كه اين مقدار در زماني كه در پي طعمه باشد به مقدار 107 كيلومتر بر ساعت افزايش مي يابد. زماني كه با طعمه شكار شده در هوا توقف مي كنند و طعمه را با بال هاي بسته به پايين پرتاب مي كند سرعتش به مقدار 383 كيلومتر در ساعت مي رسد كه مقدار بسيار زيادي است. يكي از محققان كه روي آموزش دادن شاهين ها مطالعاتي انجام داده است و موقعيت هاي بدن آنها را در شرايط مختلف مثل پياده روي، پرواز معمولي و شكار مورد مطالعه قرار داده است و به اين نتيجه دست يافته كه سرعت آنها هنگام شيرجه زدن در آب بين 150 تا 200 مايل بر ساعت است. زمان شكار با تماشاي يك لبه بلند شروع شده و به بالا رفتن از صخره و انجام شكار ختم مي شود.
آنها به روش هاي مختلفي دست به شكار كردن پرنده ها مي زنند كه اين روش ها با توجه به نوع شكار متفاوت خواهد بود. شاهين مي تواند در ارتفاعات بلند، روي صخره ها و مناطقي با اراتفاعات كمتر، ميان گله ها و روي درياها، در نهايت روي زمين اقدام به شكار كردن طعمه خود كند.
نگهداري
شاهين هاي معمولي پس از سقوط جمعيتشان در سال 1950 كه به دليل مسموميت بوده است، در سال 1970 به آرامي بهبود مي يابند. همكاراني كه در زمينه پرنده ها و حفاظت از آنها فعاليت دارند، جمعيت جهاني شاهين كه تا به امروز پرورش داده شده است را 140000 نفر مي دانند كه از اين تعداد 17 درصد در ايالات متحده، 5 درصد در كانادا و 5 درصد در مكزيك هستند. امروزه براي محافظت از اين نژاد پرنده ها از روش هاي ديگري براي دفع حشرات استفاده مي شود.
شكل و اندازه
شاهين معمولي بزرگ ترين نوع پرنده شاهين در اقليم خود با بال هاي بال هاي بلند و تيز و دم بلند محسوب مي شود. مطمئن باشين كه به اندازه توجه به اندازه بال ها به شكل و طرح هاي روي آن هم دقت مي كنيد. بال هاي بلند، شكل ظاهري بلند تر و بزرگ تري را براي آنها مي سازد. همانطور كه در اكثر نژاد هاي پرنده نر ها از ماده ها كوچك تر هستند، شاهين ها در نوع نر اندازه كوچك تري خواهند داشت. بزرگ سالان به رنگ آبي خاكستري با يك قسمت سفيد رنگ در زير شكم و يك نوك تيز هستند. نوجوانان در همان رنگ با راه راه هاي عمودي در قسمت هاي خاصي هستند.
منبع: فارسي پت